Bonusaflevering 3: De eindconclusie!

We zijn weer terug in Nederland. In deze laatste aflevering geven wij jullie antwoord op de meest prangende en meest stoute vragen.

Wat vonden jullie de mooiste landen?

Nieuw Zeeland staat op nummer 1, op de voet gevolgd door Australië (zilver) en Thailand (brons). Maar Amerika, Fiji, Laos en Cambodja waren ook prachtig. En alle andere landen die we bezocht hebben waren ook niet bepaald lelijk…

Welke steden vonden jullie het leukst?

Zonder twijfel: Luang Prabang (Laos). Waarom? Midden in de jungle, tussen twee rivieren in, Franse koloniale gebouwen, fijne terrasjes, lekker Aziatisch-Frans eten en een fietsvriendelijk centrum. Andere eervolle vermeldingen: Sydney, San Francisco en Singapore.

Lelijkste stad?

Honolulu in Hawaii. Veel grijze flatgebouwen, drukke 8-baans snelwegen en steriele winkelstraten.

Welke gebouwen vonden jullie het mooist?

De tempels van Angkor in Cambodja (in de jungle en enorm groot) en het paleis in Bangkok (bladgoudwalhalla).

Gruwelijkste gebouw?

S-21 in Phnom Penh, Cambodja. Voormalige school die onder het regime van de Khmer Rouge is omgebouwd tot gevangenis met vele martelkamers. Wij zagen het bloed van de gevangenen nog in de voegen tussen de vloertegels.

Leukste bevolking?

Laos en Cambodja. Lieve mensen die nog echt geïnteresseerd in je zijn (en niet alleen in de inhoud van je portemonnee). Ook in Nieuw Zeeland wordt Vriendelijkheid nog met een hoofdletter ’V’ geschreven.

Stomste mensen op reis?

Nederlanders! Daar konden we niet samen over roddelen zonder dat ze het door hadden…

Wat is jullie ultieme hoogtepunt?

Het feit dat we op wereldreis waren. Elke dag doen waar je zin in hebt, veel vrijheden, genieten van alles om ons heen. De kleine, simpele, terugkomende dingen, zoals het rondrijden door het prachtige landschap van Nieuw Zeeland of gewoon een biertje op straat drinken in de chaotische steden van Vietnam.

Ook fijn: de kleine geluksmomentjes tussen alle hoogtepunten door, waarin je rustig kunt nadenken en beseft hoe lang je eigenlijk al enorm gelukkig bent.

• Skydiven (Nieuw Zeeland)
• Zwemmen met dolfijnen in de natuur (Nieuw Zeeland)
• Slapen bij mensen thuis (Amerika, Nieuw Zeeland en Australië)
• Olifantensafari (Thailand)
• Duikbrevet halen (Thailand)

Maar ook hiken in de nationale parken (vrijwel in alle landen), een vulkaan beklimmen in Hawaii, samen met allemaal kangoeroes om een kampvuur zitten, dansen op een picknicktafel met duizenden vlinders om ons heen, toeren met een campervan door Tasmanië, oud en nieuw vieren in Sydney, een Hindu-festival met veel zelfpijniging in Maleisië, Thais leren koken, de binnenlanden van Cambodja in trekken, de vriendelijkheid en nieuwsgierigheid van de locals, alle prachtige bounty eilandjes, etc. etc. etc.

Wat waren de dieptepunten:

• Martijns gebroken vinger (dit gebeurde in Laos, de operatie vond plaats in Thailand en de controles in Vietnam en Cambodja dus we waren hier wel even zoet mee)
• Bedbugs (Australië)
• Reismoe zijn (Maleisië)
• En natuurlijk: Elke avond in ons bedje liggen huilen omdat we jullie zo misten!

Aan welke bizarre dingen wen je als je op wereldreis bent?

Leven uit een rugtas wordt heel normaal: je raakt gewend aan het feit dat je weinig spullen hebt en het is dan ontzettend leuk om een keertje iets nieuws te kopen, zoals een boek of kleding, omdat je dat bijna nooit doet en er iets anders voor moet weggooien.

Verder vinden we het normaal om zo nu en dan een rat of kakkerlak te zien lopen (Buiten dan… Binnen schreeuwt Lisette er nog steeds op los). We zijn gewend geraakt aan andere hygiënestandaarden.

Ook bizar voor Nederlandse begrippen: praten met onbekenden. Vaak hadden we leuke gesprekjes met mensen in de bus, de boot of naast ons in een restaurant. We zijn zelfs blijven slapen bij Australiërs die we een keertje na het avondeten in Fiji spraken. In Nederland is het haast ondenkbaar dat je gaat praten met degene die naast je in de trein zit.

Hebben jullie op reis vaak dezelfde verhalen moeten vertellen tegen andere reizigers?

We hebben vaak typische Holland-verhalen moeten vertellen: “Ja, prostitutie en softdrugs worden gedoogd. Ja, we geven soms methadon aan verslaafden en nee, The Netherlands bestaan niet uit twee delen waarbij Amsterdam de hoofdstad is van het ene deel (Holland) en Rotterdam van het andere deel (Netherland). Nee, Holland is ook geen plaats in Amsterdam…”

Wat hebben jullie het meest gemist tijdens de reis?

De Albert Heijn en al zijn producten (lekkere kaas, bruin brood, Calvé pindakaas, etc) in plaats van elke dag een restaurant uitkiezen en afhankelijk zijn van de menukaart. Uit eten gaan is natuurlijk hartstikke leuk, maar maandenlang drie keer per dag naar een restaurant is wel een beetje te veel van het goede.

Owja…en jullie natuurlijk!!

Welke landen willen jullie nu nog graag zien?

Hoe meer je reist, hoe langer je lijst wordt. Reizen is ontzettend verslavend! We willen graag nog naar Costa Rica, Panama, Kenia, Tanzania, Botswana, Paaseiland, Argentinië, Antarctica, Canada, Japan én Luxemburg. Dus…

Vinden jullie het leuk weer in Nederland te zijn?

Euhm… We hebben maandenlang van dag tot dag geleefd, terwijl we hier steeds een agenda bij ons moeten hebben om plannen te maken. Het is leuk om iedereen weer te zien, maar het is vooral enorm wennen.

Welke aflevering van deze site is het meest bekeken?

Aflevering 2: Cowboys en indianen (kom pas je lasso maar). Deze aflevering is op het moment van schrijven maar liefst 690 keer bekeken. Ja, we zijn trots!

Willen jullie de route van de reis beschrijven in termen van biermerken?

Natuurlijk! Kom-tie dan, hé:

Budweiser Light – Hawaiian Punch – Fiji Bitter/Gold – Steinlager – Fosters – Tiger – Chang – Beerlao – Bia Hanoi/Saigon – Angkor Beer – Singha - Grolsch

Zijn de filmrechten van jullie reisavonturen al verkocht?

Ja, die zijn inderdaad verkocht. De filmstudio is druk bezig geweest met onze film. Deze is NU te bekijken op onze site (zie video’s!). Of kopieer deze link: https://vimeo.com/42943750

PS: Bij deze aflevering staan ook nooit eerder vertoonde foto’s!

Statistieken van de wereldreis:

• Aantal landen bezocht: 11
• Aantal Lonely Planets (reisgidsen) gebruikt: 10
• Aantal keer opgestegen met een vliegtuig: 18
• Aantal keer geland met een vliegtuig: 17
• Aantal ziekenhuizen bezocht: 8
• Aantal redenen om een ziekenhuis te bezoeken: 1
• Aantal liters gesmeerde muggenmelk en zonnebrandolie: 416
• Aantal reacties op onze site: 360
• Aantal geld over de balk gegooid: 0 (het was elke zuurverdiende euro meer dan waard!!)

Slotwoord:

We hebben een fantastische tijd gehad en hebben geen moment spijt gehad van onze keuze om op wereldreis te gaan. We hebben het gevoel dat we veel rijker zijn teruggekomen dan hoe we zijn vertrokken. Niet op financieel gebied natuurlijk, maar qua ervaringen, indrukken, herinneringen en inzichten. Dat zijn toch de dingen die ons gelukkig maken in het leven.

Voor alle leuke reacties op onze site en alle mensen die gewoon hebben meegelezen en meegekeken: Bedankt! Zonder jullie steun waren we vast nooit terug gekomen naar het koude en saaie Nederland…

Aflevering 16: Indiana Jones en de eenzame koe

Daar zitten we dan in Bangkok. De laatste dag van onze wereldreis. Nog één vluchtje en we zijn alweer terug in het koude kikkerlandje. Het lijkt wel of de afgelopen 9 maanden in een avontuurlijke roes voorbij zijn geschoten. Aan de andere kant lijkt ons gewone leven in Nederland wel een mensenleven geleden. In deze aflevering lezen jullie onze laatste nieuwe avonturen!

In Cambodja hebben we het tempelcomplex Ankor Wat bezocht. Er liggen daar allemaal Indiana Jones-achtige tempels verscholen tussen de jungles en rijstvelden. Je kan hier doorheen fietsen, wandelen, met een Tuk-Tuk, of ... met een luchtballon! Wij kozen uiteraard voor de laatste optie, want een ballonvluchtje hadden we deze reis nog niet gehad. Uiteindelijk bleek het niet echt een vlucht te zijn. De luchtballon zat met een kabel vast aan de grond, steeg op, draaide een rondje en daalde na 10 minuutjes weer richting vasteland. Toch was het een leuke manier om de tempels vanuit de lucht te zien. De rest van ons bezoekje naar Ankor Wat hebben afgelegd met de Tuk-Tuk en een privé chauffeur.

Dat Martijns haar echt onweerstaanbaar is geworden bleek maar weer eens toen we een drankje dronken op een terras in een Cambodjaans dorpje. Even de situatie voor jullie schetsen: overal op de grond lag troep. Er renden wat kinderen over het terras die vriendelijk ‘'Hallo'' naar ons zwaaiden. Ook reden er af en toe scooters langs met vier mensen erop, en twee (levende) varkens vastgebonden op de achterkant. Op een gegeven moment kwam er een eenzame koe het terras oplopen en liep langs ons. De koe snuffelde eerst wat aan Martijns lange haar, en toen aan wat troep op de grond en at een paar groenteschillen. Niemand keek op of om, het was de normaalste zaak van de wereld. We keken of er nog een koeienhoeder (een cowboy) bij hoorde, maar de koe was toch echt alleen op pad. Na wat verse mest op het terras achtergelaten te hebben verdween de koe weer van het toneel. Wij dronken er nog eentje op. Het klinkt misschien gek, maar dit soort gekke dingen gaan we echt wel missen als we straks weer in Nederland zijn.

De allerlaatste week hebben wij ons mentaal voorbereid op de terugkomst naar Nederland in een mooi resort op een rustig Thais eilandje. Martijn wilde dit eigenlijk als romantische verassing voor Lisette boeken. Toen hij echter de bevestiging kreeg dat wij konden komen, was hij als een kind zo blij en kon hij het niet meer voor zich houden. We hebben er heerlijk helemaal niks gedaan. Dit was ook niet zo moeilijk want het regende de hele week! Het regenseizoen was iets eerder begonnen dan gebruikelijk. Ach ja, zo konden we alvast wennen aan Nederland. Leuk was ook dat Matthijs van Nieuwkerk even langskwam om ons wat vragen te stellen over de wereldreis. Kijk snel naar de video voor het diepte-interview met Matthijs van N!

Wie heeft de smakelijke prijsvraag van aflevering 15 dan gewonnen?
In een typisch Vietnamees restaurant in Miss Saigon zagen we gegrilde eend in honingsaus op het menu staan. Dat leek ons wel lekker en dus bestelde wij dit gerecht. We hadden alleen wel even over het woordje ‘'tong'' gelezen. Op de foto staan dus gegrilde eendentongen in honingsaus! We hadden het al even in dat restaurant nagevraagd, en die uitsteeksels zijn geen tentakels of voelsprieten maar de pezen die de tong met de keel van de eend verbinden. Jammie!
Hoe dat smaakt? Vies! Alsof je op een smaakloos stukje rubber kauwt dat niet door te bijten is. We hebben er ieder eentje geprobeerd, en zijn daarna in een ander restaurant lekker pizza gaan eten (zonder eendentongen erop).
De winnaar van de smakelijke prijsvraag is mevrouw M.H.M. Overgoor uit Doetinchem die met haar antwoord ‘'Alfred Jodocus Kwak'' het dichts in de buurt kwam. Zij mag zich vanaf 12 mei verheugen op een heuse privé cabaretshow van de talentvolle en opkomende cabaretier Tinus!

Is dit dan het einde van deze site?
Dit is de laatste aflevering die wij vanuit de andere kant van de wereld schrijven. Maar niet getreurd: er komt nog één superbonusaflevering ter afsluiting, met als toetje een compilatiefilmpje van de hele wereldreis. Hebben jullie nog grappige, lieve, ontroerende of stoute vragen voor ons? Stuur ze op via deze site, de mail, facebook, of stel ze gewoon persoonlijk aan ons vanaf 12 mei!

Tot morgen!

Aflevering 15: Miss Saigon

Dag lieve weblogkindertjes,

Jullie zitten natuurlijk al wekenlang vol spanning te wachten op een nieuwe aflevering van onze reis. De vraag die over de hele wereld wordt gesteld is: ‘’Lukt het Martijn en Lisette om verder te gaan met hun wereldreis?’’. In deze aflevering geven we jullie daar ein-de-lijk antwoord op. Ga der maar eens lekker voor zitten.

De eerste dagen na de operatie van Martijns vingertje in Bangkok bleven we in de buurt van het ziekenhuis. Dit omdat we nog wat ‘doktertje moesten spelen’, ofwel medische controles, en we op ons nieuwe visum naar Vietnam aan het wachten waren. Balen natuurlijk, want wij wilden verder met reizen. Maar, dat wachten deden we in dorpjes met mooie boeddhistische ruïnes en op luxe bounty-eilandjes. Dat dan weer wel…

Na al dit gewacht bleek het vingertje van Martijn langzaam maar goed te helen en lag het nieuwe Vietnamese visum ons op te wachten in Ho Chi Minh City (misschien beter bekend onder de oude stadsnaam: Miss Saigon). We konden eindelijk verder met onze grootste hobby: wereldreizen!

In Zuid-Vietnam kwamen de volgepropte, toeterende scooters ons weer in grote getale tegemoet. Net als eerder in Hanoi vonden wij het het leukst om plaats te nemen op één van de kleine plastic stoeltjes die langs de weg stonden. Hier dronken wij heerlijke biertjes terwijl we ons vergaapten aan de nooit ophoudende parade aan motorrijders, backpackers en straatverkopers.

In Vietnam hebben we zowaar een museum bezocht. Een unicum in onze reis! Dat mag in de krant! We hebben er namelijk NU.nl mee gehaald!! We worden beroemd! Klik maar eens op de link hieronder:

http://www.nu.nl/reizen/2260821/bekend-reisduo-martijn-en-lisette-zijn-naar-een-museum-geweest.html

Na alle prachtige natuur en de culinaire hoogstandjes in deze reis, hebben wij de afgelopen weken veel cultuur en geschiedenis opgesnoven. In Saigon hebben we de gevolgen van de Vietnam-oorlog (of zoals die hier heet: ‘’de Amerikaanse agressieve oorlog’’) met eigen ogen aanschouwd. In Cambodja hebben de gruweldaden van het communistische regime van Pol Pot veel indruk op ons gemaakt.

Jullie begrijpen, we zijn weer lekker aan het wereldreizen. Al kan Martijn nog steeds niet zwemmen en douchet hij al weken lang met een stom plastic zakje en het haarelastiekje van Lisette om zijn hand. Volgens ons profiel zijn we alweer op 92% van onze wereldreis. Waaaah, wat gaat dat snel! Maar, vanaf 12 mei kunnen we jullie allemaal weer in levende lijve zien, knuffelen, zoenen, knijpen, de hand schudden of gewoon ouderwets Draw Somethingen! Zin in!

Tot snel!

Bonusprijsvraag:

We hebben dit overheerlijke gerecht besteld in Vietnam:

Degene die weet wat dit is, wint een mooie prijs, namelijk….tromgeroffel…: een privé cabaretshow van Martijn! Wie wil dat nou niet? Dien daarom nu jouw antwoord in!

NB. Over nu gesproken. Heb je in deze aflevering op de link van NU.nl geklikt? Deed die het niet? Haha, je bent er ingetuind! Als morele verplichting moet je nu reageren op deze aflevering met de tekst: ‘’Martijn en Lisette zijn geweldig!’’. En als je dan toch reageert, kun je gelijk meedoen met de prijsvraag van hierboven. Win-win situatie!

Aflevering 14: Wereldreis in het water gevallen?

Kennen jullie die mop van Martijn en Lisette die op reis gingen naar Vietnam? Nou… Die gingen niet.

Leuke mop? We kennen er nog één:

Komt Martijn bij de dokter. Zegt ie: “Dokter, als ik hier druk doet het pijn, als ik hier druk doet het pijn en als ik hier druk doet het ook pijn.” Zegt de dokter: “Je vinger is gebroken.”

Wat vooraf ging:

In Laos bezochten wij een prachtige waterval. Je kon hier ook met een touw het water in slingeren. Leuk!! Martijn ging dit natuurlijk meteen à la Tarzan doen. Hij pakte het touw, sloeg een Tarzan kreet, slingerde aan het touw, waarna het touw uit z’n hand glipte en zijn vinger brak.

In Laos hadden we maar liefst drie verschillende ziekenhuizen nodig om eindelijk de breuk te kunnen vaststellen. Ja, de kwaliteit van de ziekenhuizen is top in Laos (niet dus)! Daar zaten wij dan tussen de chaos van bebloede moeders, hersenscans en andere ernstige gevallen. De artsen vonden het machtig interessant dat wij, twee blanken, er waren. Een team van drie artsen ging Martijns vinger tapen. De taakverdeling was als volgt: arts 1 hield de rol tape vast, arts 2 hield het gaasje vast en arts 3 rolde het tape om Martijns vinger. Een combinatie tussen Aziatische efficiëntie en nieuwsgierigheid, zullen we maar zeggen. Zij hadden in ieder geval de grootste lol.

De volgende dag vlogen we van Laos naar Vietnam met het plan om een mooie reis door het land van de loempia’s te maken. We deden nog even een check in het ziekenhuis in Vietnam voor onze eigen geruststelling om vervolgens weer te gaan reizen. Maar in dit ziekenhuis kwam het hoge woord eruit: De breuk is dusdanig ernstig dat er een operatie moet plaatsvinden. De ziekenhuizen in Vietnam zijn helaas slechts een tikkeltje beter dan die in Laos. Zelfs de arts ter plaatse raadde ons af om Martijn in zijn land te laten opereren.

Na enige frustratie, liters koffie en telefoontjes met onze verzekering zijn wij naar Bangkok gevlogen. Inmiddels is Martijn daar in een internationaal ziekenhuis geopereerd. Hij heeft twee nachten in het ziekenhuis overnacht, maar ach, dat is weer eens wat anders dan een hotel.

Natuurlijk balen we flink van onze reisonderbreking, maar beseffen uiteraard wel dat een goed functionerende hand het belangrijkste is.

Het is voor ons nog onduidelijk hoe we onze reis gaan vervolgen. Voorlopig moeten wij in Bangkok blijven voor medische controles en we weten nog niet of we genoeg tijd overhouden om weer terug te gaan naar Vietnam.

Benieuwd naar de volgende aflevering? Wij ook!

Aflevering 13: Martijn en Lisette en de bitterbal-Boeddha

Dag vriendjes, en vriendinnetjes,

Hoe gaat het met jullie? Met ons gaat het goed. Mogen we dat zeggen? Ja, dat mogen we zeggen. Met ons gaat het namelijk heel goed! We zijn nu in Laos en bevinden ons in een gelukzalige ‘’flow’’. Eenzelfde soort flow hadden we ook al in Nieuw-Zeeland, en nu zijn we hier weer maximaal aan het genieten. We zijn simpelweg zo gelukkig hier op reis! De hoogtepunten volgen elkaar dan ook in een rap tempo op. Zo hebben we genoten van de chaos, tempels en tuk-tuk’s in Bangkok, hebben we een Thaise kookcursus gedaan (ja mensen, we gaan dit ook in Nederland proberen te maken!) en hebben we nog een training gevolgd tot olifantberijder!

De rest van deze blog gaan we wijden aan onze openbaar vervoer ervaringen. We hebben namelijk twee volle dagen in een boot gezeten om Laos binnen te kunnen komen. Alle westerse toeristen hadden een zitplaats, alle locals stonden in de boot (7 uur lang staan… 2 dagen achter elkaar…). Onderweg had Lisette een leuke ervaring die je alleen hier kan opdoen. Zij ging namelijk een film kijken op onze minilaptop. Tijdens het kijken zag Lisette steeds meer spleetoogjes in de weerspiegeling van de laptop. Wat bleek, alle locals verdrongen zich achter elkaar om een glimp op te kunnen vangen van de film die Lisette aan het kijken was. (Gelukkig was dit een Disneyfilm en geen Hangover 2 met ladyboy scènes!) We hebben ons bioscoop-publiek toen wat bananen gegeven. Ze waren zo dankbaar! Zowel zij als wij hadden een boottocht om niet snel te vergeten.

Martijn had in de busreis van Thailand naar de grens van Laos ook een authentieke Aziatische ervaring. Het is een beetje een vies verhaal, maar aangezien Martijn haast geen schaamtegevoel kent zetten we het gewoon in deze aflevering. In de kippenbus kreeg hij namelijk acute last van ‘’aan de dunne zijn’’. Uitstappen was geen een optie aangezien we op tijd bij de grensovergang moesten zijn. Na twee uur ophouden en nare buikpijn was het eenmaal aangekomen op het busstation rennen geblazen naar een toilet. Net op tijd kon alles op een smerig hurktoiletje eruit. Hoe groots en stoer onze wereldreis ook is, op dat moment voel je je een heel klein, breekbaar mensje…

Wisten jullie trouwens dat een hurktoilet bestemd is om gehurkt op te zitten? (Martijn wist dit niet en is er maar gewoon met zijn blote kont op gaan zitten…)

Nu zijn we in een mooie Frans-koloniale stad in Laos. We fietsen hier weer voor het eerst sinds zes maanden. Wat een vrij gevoel is dat! En we eten hier verse stokbroden met romige brie. Oh-la-la, Merci Beaucoup!

Dat was het dan alweer, tot de volgende keer!

Bonus: de video!

Waar slaat deze titel op? Wil je dat weten? Kijk dan snel de video van deze aflevering!

NB: Het duet komt echt nog! Beloofd!

Aflevering 12: Vóór of ná het duiken een Thaise massage?

Wat voorafging in ‘'De wereldreis van Martijn en Lisette'':

- In Australië zijn Martijn en Lisette gaan duiken bij het Great Barrier Reef. Lisette had een topervaring, Martijn een paniekaanval.

- Martijn en Lisette waren een beetje moe van al dat reizen en schreven een zeer melige blog.

- Ze waren toe aan rust en regelmaat. Dit probeerden ze te vinden op een van de Thaise eilandjes.

Aflevering 12:
En toen was er rust... Na al die maanden van stevig doorreizen door Nieuw-Zeeland, Australië, Singapore en Maleisië hadden we het wel een beetje gehad met dat verkassen. Misschien hadden we wel last van die altijd gevaarlijke 'mid-reiscrisis'. Een paar dagen chillen op een fijn eilandje leek ons wel wat. Met dat gevoel passeerden we de grens tussen Maleisië en Thailand. Op zoek naar het beloofde chill-eiland in Thailand! Happy end?

Op het eerste eiland was het meteen raak. Palmboompjes, wit strand, enkele strandbarretjes en één straatje op het hele eiland. Verder niets. Na twee dagen besloten we hier minimaal een week te blijven om op adem te komen. De eerste dagen bestonden dan ook uit zwemmen in de zee, biertjes drinken, oliemassages krijgen en verse vis eten. Het deed ons zichtbaar goed. Een oude bekende kwam namelijk weer terug: de bruine kleur die wij sinds Fiji op onze huid hadden, maar die ons in het koudere Nieuw Zeeland had verlaten, staat weer netjes op onze lichamen.

'Hebben jullie dan een hele week niets gedaan op dat eilandje?', horen we jullie denken/vloeken? Owjazekerwel! We zijn nu allebei in het bezit van een duikbrevet! Eerst hoefde dat duiken niet zo nodig, vanwege Martijns paniekaanval in Australië. Maar ja, je moet toch wat een hele week lang. Naast ons hutje zat een duikschool en Martijn besloot toch maar eens een poging te wagen, die nog lukte ook! Onze duikschool was heel relaxed, met een fijne bar en allemaal vage duikinstructeurs. Ze waren zelfs zo relaxed dat onze duikinstructeur om de dag wisselde en de dagplanning eigenlijk nooit werd gehaald. Toch is het ons gelukt om alle vaardigheden van een duiker uit te voeren. Zo kunnen we nu onderduiken, de koffer induiken, Nieuwjaarsduiken en de belasting ontduiken.

Na al dat bijkomen op eilandje 1 moesten hier vanzelfsprekend wel van bijkomen op eilandje 2. Deze keer besloten we het nog beter aan te pakken, en boekten we een kamer in een fijn resort. Ons resort was prachtig en had een mooi zwembad. Hadden we al verteld dat ons resort een uitstekend zwembad had? Ons resort had een magnifiek zwembad. Hier hadden we weer van die typische wereldreisdilemma's: Nemen we vóór of ná het duiken een massage?

Nu zijn we op eilandje 3, Phuket, zo'n vreselijk drukke en toeristische plek met veel van die Thaise ladyboys (''The Hangover 2'' gezien?). Ons appartement heeft een goedgevulde minibar met biertjes die omgerekend 75 cent kosten. Die drinken we dan gezellig in één van onze kamers, bijvoorbeeld in de aparte kamer die speciaal voor de dubbele wasbak is gebouwd. Vanuit hier gaan we een visum-run doen. Door al dat chillen op de Thaise eilandjes is ons visum namelijk alweer bijna verlopen. Vanuit Phuket gaan we een middagje naar Birma om ons Thaise visum te verlengen. Kunnen we zeggen dat we ook in Myanmar zijn geweest.

De volgende keer in ‘'De wereldreis van Martijn en Lisette'':
(Leeswijzer: Pas op! Dit gedeelte bevat spoilers)

- Lezen jullie of het ze lukt hun visum te verlengen, of dat ze de rest van hun wereldreis doorbrengen in een smerige Thaise gevangeniscel.

- Gaan Martijn en Lisette eindelijk een duet opnemen (op veler verzoek zal het resultaat weer een prachtig filmpje worden)!

- Zal achteraf blijken dat al dat chillen op Thaise eilandjes toch meer geld heeft gekost dan was begroot... Maarja, achteraf is het mooi wonen.

Bonus: de video van de week
In de video van deze aflevering zit het truitje van Martijn iets te strak. Kijk maar eens hoe onze held hiermee omgaat...(zie ‘'video's'')

Aflevering 11: Een expeditie naar satirisch Maleisië

Wat we nu weer hebben meegemaakt!

Met een stedentrip in de bruisende stad Singapore begonnen wij ons avontuur in ons laatste werelddeel. Wat een contrasten met de westerse wereld! Wat een prachtige gebouwen, historische musea en bijzondere geschiedenis. Wisten jullie bijvoorbeeld dat Singapore helemaal niet in Zuid-Amerika ligt, maar in Azië? Wij wisten dat niet. We dachten al, ‘wat duurt onze vlucht toch kort?’

Na Singapore zijn we naar het schitterende Maleisië gegaan. Het toeval wilde dat dit buurlanden bleken te zijn. We hebben daar indrukwekkende koloniale gebouwen met fraaie architectuur mogen aanschouwen, waaronder een monument met een zeer boeiende betekenis, namelijk een standbeeld met een geschiedenis waar je u tegen zegt. Echt heel erg interessant.

In Kuala Lumpur (een stad met 3,4 miljard inwoners) hebben we één van de vele katholieke kerken bezocht, van indrukwekkende watervallen gesprongen en gerelaxeerd op een van de authentieke stranden waar Kuala Lumpur zo bekend om staat. Daar kwamen we ook Pasqualino tegen, een gepensioneerde MASA-astronaut uit Mexico. Echt ongelofelijk gelachen met die man. En wat een verhalen hij kon vertellen, niet normaal. Zoals ook dat ene verhaal waarin er een enorme bizarre gebeurtenis gebeurde. Echt dubbel gelegen.

Vervolgens hebben we met onze Chinese gids, genaamd Hoelang, een trekking gedaan in de wilde jungle van Maleisië waar we naast Afrikaanse olifanten en zeldzame Kuala Lumpeese kualabeertjes ook de typische Maleisische zebra’s van dichtbij hebben mogen zien.

Na onze jungle avonturen was het tijd voor verkoeling in de hooglanden van Maleisië, waar we adembenemende uitzichten hadden op prachtige glooiende hellingen met bergen en theeplantages. Uiteraard hebben we meteen een excursie geboekt naar een theefabriek. Helaas kon deze niet doorgaan, omdat alle medewerkers net met koffiepauze waren.

Hopelijk hebben jullie door het lezen van dit informatieve stuk een indruk van wat wij precies gedaan hebben. Tenslotte heeft deze aflevering nog een paar van die altijd grappige “wist-je-datjes”?

Wist je dat:

• Deze aflevering speciaal gemaakt is voor mensen die ‘reisweblogmoe’ zijn;
• We geen LSD hebben gebruikt bij het schrijven van deze aflevering;
• Vrijwel alle feiten in bovenstaand blog gebaseerd zijn op onwaarheden. Enige overeenkomsten met personen of gebeurtenissen berusten op louter toeval;
• We het de afgelopen week een beetje gehad hadden met het reizen. Misschien zijn we na vijf maanden vol met indrukken toch enigszins reismoe. Het schrijven van deze blog heeft ons in ieder geval geholpen om weer te kunnen lachen. We zijn benieuwd of jullie uit dit verhaal kunnen halen wat waar is en wat niet waar is.

Bonusaflevering 2: Hoe is het nu echt om op wereldreis te zijn?

Ha beste volgers!

Jullie hebben nu 10 afleveringen van onze ‘’goed-voor-mekaar-show-op-reis’’ kunnen lezen.

In 4,5 maand hebben we inmiddels door Amerika, Hawaii, Fiji, Nieuw Zeeland en Australië gereisd. Veel mensen vragen ons hoe het nu echt is om op wereldreis te zijn. Daar gaan we in deze extra lange bonusaflevering antwoord op geven!

Hoe is het om op wereldreis te zijn?

Helemaal supergeweldig natuurlijk!! We hebben echt de tijd van ons leven (zie filmpje).

Waar slapen jullie dan?

Meestal slapen we in hostels, dat zijn een soort jeugdherbergen waar mensen van allerlei leeftijden slapen. Wij slapen altijd in een tweepersoonskamer, omdat we dat relaxed vinden, maar er is ook de mogelijkheid om in dorms/slaapzalen te slapen. Af en toe slapen we in motels, hotels of resorts.

Daarnaast hebben we ook een aantal keer bij mensen thuis geslapen. Bij een familielid en een vriend, maar ook bij mensen die we tijdens het reizen hebben ontmoet. Dit waren echt hoogtepunten van het reizen. Dit komt doordat lokale mensen je net even wat anders kunnen laten zien van hun omgeving dan de standaard dingen die toeristen/reizigers daar doen. Ook is het fijn om weer eens in een huis te zijn, en het is gewoon supergezellig!

Wat eten jullie dan?

Eigenlijk eten we heel normaal, want we koken vrijwel altijd zelf. Meestal gaat dat koken wel met behulp van een bbq en we zijn inmiddels heel goed geworden in het maken gezond en gevarieerd eten van de bbq! Af en toe gaan we wel uit eten, maar tijdens zo’n lange reis is het natuurlijk te duur om dat elke dag te doen.

De meest bijzondere gerechten tot nu toe zijn ‘Lovo lovo’ uit Fiji (groenten en vlees die worden klaargemaakt in een soort oven gemaakt van stenen die onder de grond zitten) en kangoeroe in Australië.

We eten ’s ochtends meestal brood met kaas (en dan realiseer je je echt wel hoe lekker het Nederlandse brood en kaas is) en als lunch vaak een salade of brood. We lunchen vaak in een natuurpark of aan het strand. Dat dan weer wel!

We hebben (op Fiji na) in ‘eerste wereldlanden’ gereisd en verwachten dat er tijdens het tweede deel van deze reis, Azië, een aantal engere gerechten op de kaart zullen staan (die we uiteraard gaan proberen, we houden jullie op de hoogte!).

Hoe komen jullie op al die plekken dan?

Deze eerste maanden hebben we heel veel kilometers gereden in onze huurauto’s en camper. Dit vooral door de ‘eerste wereldlanden’ Amerika, Nieuw Zeeland en Australië. Dit voelde aan als een grote roadtrip! Hoewel we natuurlijk wel een maandje hebben gechilled op Fiji en Hawaii.

De komende 4 maanden reizen we met het openbaar vervoer door ‘derdewereldlanden’ in Zuidoost Azië (denk aan tuk-tuk’s, kippenbussen, scooters met acht mensen erop). We hebben er enorm veel zin in!

Wat voor mensen ontmoeten jullie dan?

We ontmoeten eigenlijk allerlei mensen uit allerlei landen en van alle leeftijden. De meeste mensen met wie we wat langer omgaan zijn van onze eigen leeftijd en meestal zijn dat stelletjes. Reizigers die alleen reizen willen bij ons natuurlijk niet het vijfde wiel aan de wagen zijn.

We vinden het vooral leuk om met mensen om te gaan die ook lang op reis zijn, omdat we daarmee wat meer op dezelfde golflengte zitten. We voelen ons namelijk echt reizigers en geen toeristen. Ook zijn wij niet 18 keer 2 weken op vakantie, maar 9 maanden op reis. Dat voelt voor ons als wezenlijke verschillen. De mensen met wie we het meest omgaan komen uit Duitsland, Engeland, en natuurlijk uit het land waar we op dat moment zijn.

Veel reizigers die we ontmoeten spreken we één of twee avonden. Hierin gaat het vaak over waar we vandaan komen en waar we hebben gereisd/waar we nog heen gaan. De leukste contacten zijn met reizigers die deze standaardgesprekken ook zat zijn, en liever lekker ouwehoeren met ons. Wel merken we dat veel reizigers alleen over hun eigen reis willen/kunnen praten, en eigenlijk helemaal niet luisteren naar verhalen van ons of anderen. Die reizigers proberen we dan ook te mijden na hun eerste monoloog. We gaan dan snel op zoek naar andere, leukere mensen om een avond met te kletsen.

Hoe gaat het dan tussen jullie dan?

Ja, laten we eens op internet zetten hoe het met onze relatie gaat! Goed, we zijn eigenlijk altijd bij elkaar. Met uitzondering van een vluchtje van 1,5 uur van Australië naar Tasmanië, omdat we niet naast elkaar konden zitten. Maar zelfs toen zijn we elkaar nog op komen zoeken. Eigenlijk maken we elke dag zoveel mee dat het onmogelijk is om uitgepraat te raken.

Het is leuk om gebruik te maken van elkaars sterke punten tijdens het reizen (zoals lange termijn plannen, afdingen, de rust bewaren etc.) en ook van elkaar te leren.

De enige problemen in onze relatie doen zich voor tijdens het spelen van ‘vier op een rij’, maar dat is niet zo gek (zie statistieken).

Worden jullie nooit moe van al dat reizen dan?

Voordat we op reis gingen hadden we gelezen over ‘reismoeheid’. Dat is een ‘reizigerssyndroom’ dat op een gegeven moment kan optreden. Kort uitgelegd kan je hierbij op een gegeven moment niet meer genieten van alles wat je doet en ziet op reis, We hadden eigenlijk verwacht dat we hier wel eerder last van zouden krijgen, maar tot nu toe valt dat heel erg mee. Alles wat we doen en zien is zo afwisselend, dat we er elke keer volop van genieten. Ons leven is nu zoveel spannender dan thuis!

Wel is het zo dat je op een gegeven moment bepaalde dingen wel hebt gezien, zoals de bountystranden in Fiji of de kangoeroes in Australië. De eerste keer dat je zoiets ziet is het natuurlijk heel erg speciaal, maar na een aantal keer ken je het wel.

Soms nemen we ook wel ‘rustdagen’, waarop we niet zo heel veel doen en soms slaan we dingen over die we in een ander land al gezien hebben. Het aantal uitzichtpunten en watervalletjes die we hebben gezien zijn niet meer op tien handjes te tellen.

Toch blijft alles wat we meemaken als fris en nieuw aanvoelen. We bedenken ons elke dag weer hoe anders ons leven er hier uitziet dan een normale werkdag in Nederland. Het feit dat we nu naar een nieuwe wereld gaan (Azië) geeft ons weer gezonde spanning mee om ons te verheugen op alle nieuwe indrukken die we daar gaan opdoen.

Gelukkig zijn we na 4,5 maand reizen dus nog lang niet reismoe!

Wat missen jullie het meest dan?

Broodjes kroket! En bitterballen met mosterd! En kaassoufflés, frikandel speciaal, patatje joppiesaus, Hollandse kaas, vers bruin brood, haring met uitjes… Hmmm!

Oja, en natuurlijk jullie! Hoewel het erg leuk is om zoveel mensen te ontmoeten tijdens het reizen, lukt het nooit om zo’n band met mensen op te bouwen zoals we die met jullie hebben. We merken dat we het typische geouwehoer, de goede gesprekken en gewoon de aanwezigheid van jullie soms erg missen. Daarom is het ook zo leuk dat zoveel mensen ons volgen op onze site!

Hoe zijn jullie alle natuurgevaren in Australië van de afgelopen week doorgekomen dan?

Door keihard te bikkelen natuurlijk! Maar gelukkig viel het allemaal mee met het weer en kregen we tijdens onze bezoekjes aan het Great Barrier Reef pakken aan die ons beschermden tegen de giftige kwallen.

Tijdens het duiken en snorkelen in het Great Barrier Reef hebben we Nemo gevonden, terwijl hij aan het zwemmen was met zijn vissen- en schildpaddenvriendjes. Superleuk om te zien!

Heeft deze bonusaflevering ook nog foto’s en filmpjes dan?

Jazeker! Bij een bonusaflevering horen bonusfoto’s en een bonusfilmpje! De foto’s die we in eerdere Oceanië-afleveringen niet durfden te plaatsen, staan nu in deze speciale bonusaflevering! Ook het bonusfilmpje mag er wezen, al zeggen we het zelf…

Help, mijn vraag staat er niet bij!

Geen nood. Vul in het onderstaand reactieveld je vraag in en hij zal in de volgende bonusaflevering worden beantwoord!

En dan, last but not least, de statistieken van Oceanië:

Aantal kakkerlakken gezien: 18

Aantal wieldoppen verloren: 1

Aantal verkeerde wieldoppen weer uit de berm meegenomen: 1

Aantal dagen in Oceanie: 104

Aantal keer gebbqd: 104 (bijna dan :))

Tussenstand 4 op een rij: 478 – 3

Tussenstand Yathzee: 19 – 19