Aflevering 3: Ezels en achtbanen

Overal in de Grand Canyon staan bordjes dat je niet in je eentje moet gaan wandelen en dat je de Grand Canyon niet moet onderschatten. Maar in het kader van ‘nu we er toch zijn’ besloten toch we de Canyon in te lopen. Gezellig, zo lekker naar beneden wandelen! We begrepen de waarschuwingen pas toen we ’s avonds de weg naar boven weer moesten terugvinden terwijl ons enige licht uit onze knijpkat kwam…Maar het was wel echt de moeite waard!! Het was zo stil, de sterrenhemel was adembenemend en het was net alsof we de Grand Canyon voor onszelf hadden.

Vervolgens zijn we een stuk van de welbekende ‘Route 66’ gaan rijden, door typisch Amerikaanse dorpjes. Onderweg kregen we gezelschap van een aantal ezels door onze zijraampjes, maar gelukkig is Lisette niet bang voor ezels (zie filmpje)!

We hebben nog een aantal natuurgebieden bezocht, waaronder Joshua Tree park. Martijn heeft daar de gitarist van U2: The Edge geëvenaard in een geweldige gitaarsolo (zie filmpje 2)!

In Amerika is alles groot en extreem en toen we erachter kwamen dat er een Six Flags pretpark in de buurt is, zijn we daar natuurlijk naartoe gereden! Het park is vol met de meest extreme achtbanen; in de ene achtbaan lig je op je buik, in een andere op je rug (naast de rails van de achtbaan) en in weer een andere kun je staan! In totaal zijn we in 13 achtbanen gegaan die dag, geweldig! We voelen de adrenaline nu nog!

Inmiddels zijn we weer in Los Angeles en zit ons avontuur op het vasteland van Amerika er bijna op. We hebben ontzettend genoten en vinden het jammer om weer weg te gaan. Schrale troost is dat onze vlucht van dinsdag naar Hawaï gaat… Ook niet verkeerd!

Aflevering 2: Cowboys en indianen (Kom pak je lasso maar…)

De afgelopen dagen zijn we dieper de Verenigde Staten binnengetrokken en hebben we kunnen proeven aan de sfeer van het Wilde Westen. Met ons autootje zijn we heel wat nationale natuurparken doorgereden. Daar hebben we een enorme verscheidenheid aan natuurpracht gezien zoals je kent uit de tekenfilms van Yogi Bear en Road Runner & Coyote: groene valleien, watervallen, rode rotsen, cactussen en zelfs beren op de weg! Wat een prachtige natuur heeft Amerika!

Met onze wandelschoentjes aan zijn we door diepe kloven en hoge ravijnen gelopen. In de Death Valley hebben we net als Bassie en Adriaan geprobeerd een eitje te bakken op de motorkap van onze auto. Dat is helaas faliekant mislukt: het ei viel rauw op de grond. We vertrouwen die clown en die acrobaat dus niet meer!

Midden in dit gebied van natuurparken en woestijnen reden we Las Vegas binnen. Met open mond hebben we gekeken naar alle lichten, shows en mensen toen we over de ‘The Strip' reden. Wel apart dat er overdag geen reet te doen is in die stad. Maar als de zon onder gaat en alle neonlichten aan gaan is het een waar spektakel. Ons hotel was ook bizar. Het had zelfs een achtbaan in de hal (zie filmpje). Een erg prettige manier om na je ontbijt wakker geschud te worden.

Hier eten wij zoals de cowboys. Veel vlees en veel bbq-saus. Ook leuk dat er soms echte cowboys live liederen zingen met hun gitaren tijdens het eten. Toch zien cowboys en indianen er hier heel anders uit dan bij ons tijdens carnaval. Vooral als ze Ronan Keatings ‘'You say it best, when you say nothing at all'' zingen.

Wat we erg prettig vinden is dat onze wereldreis nu lekker compact is. Waar we tijdens de voorbereiding in Nederland de gehele 9 maanden aan het regelen waren (een hotel met oud en nieuw in Sydney, dan een auto huren in de VS, en dan weer een dekkende reisverzekering), daar plannen we nu maximaal drie dagen vooruit voor het gebied waar we ons nu in bevinden. Dat maakt het reizen leuk, flexibel en spannend.

De komende dagen gaan we nog veel meer natuurparken zien, waaronder de Grand Canyon. We gaan er zeker weer van genieten!

Yiii-haa!

Aflevering 1: Zwervers en trampolines

De wereldreis is begonnen!

Na een fijn afscheid van onze familie op Schiphol was het na al die maanden voorbereiden tijd om echt te vertrekken. Leuk was ook dat het Nederlands elftal nog even langs kwam op Schiphol om met ons mee door de douane te gaan (zou het een voorteken zijn voor het EK 2012??!?).

We zijn geland in Los Angeles, waarna we het strand op Venice Beach (Baywatch!) hebben opgezocht op om daar een aantal dagen te vertoeven. Ontbijten op het strand, freaks op skeelers en zwervers zonder benen: “Please give me some money for my penis enlargement, because I want to be a pornstar”.

We hebben daar fietsen gehuurd en moesten meteen een handtekening zetten voor “Helmet refused”. We zijn dus echt in Amerika!

Vervolgens zijn we de zogenaamde ‘Highway 1’ richting San Francisco gaan rijden. Wat een fantastische en afwisselende route is dat! We rijden rond, stoppen op de mooiste plekken, gaan daar wat drinken om vervolgens te balen dat er geen Wifi is. Zo worden we weer fijn met onze neus op de feiten gedrukt over de gewenning (verslaving?) aan internet. Wifi lijkt naast onderdak, eten en veiligheid wel onze belangrijkste levensbehoefte, haha.

Op deze route hebben we geslapen in dorpjes die niet eens in de Lonely Planet staan en dat was ook niet zo verrassend, want ’s avonds was er weinig te doen. Gelukkig verkochten ze wel ‘Dutch Windmill bier’. Dat is typisch Nederlands bier en elke Nederlander drinkt dit regelmatig (nooit van gehoord :)).

Momenteel zijn we in San Francisco! Een stad met hele steile straten, een gezellige sfeer, zeeleeuwen op pier 39, Alcatraz, en… een zaal vol met trampolines! Daar moesten we natuurlijk naartoe (zie filmpje!). We slapen bij een neef van Martijn die in San Francisco woont. Hij is zo gastvrij dat hij ons in zijn bed laat slapen, terwijl hij zelf op zijn luchtbedje in zijn inloopkast slaapt.

Kortom, we gaan het de komende 39 weken nog wel vol houden op reis!

Waarom in Godsnaam zo lang op reis?

Mensen vragen zich wel eens af waarom wij in godsnaam 9 maanden lang op reis willen. Waarom niet elk jaar een maandje? En waarom per sé meteen de hele wereld rond? In een interview met het personeelsblad op mijn werk zijn mij die vragen ook gesteld. Hieronder kun je het artikel lezen dat op basis van mijn interview is opgesteld. Ik denk dat het heel goed mijn droom van een wereldreis omvat.

Veel leesplezier!

Martijn

'Wakker worden en denken: wat zal ik vandaag eens gaan doen?'

Martijn heeft gedaan waar veel mensen wel van dromen maar nooit doen: ontslag nemen, de huur opzeggen en op wereldreis gaan. 'Ik wilde dit al heel lang. Ik was bang dat als ik het nu niet zou doen, het er nooit meer van zou komen.'

Parachute springen in Nieuw-Zeeland, duiken bij het Great Barrier Reef in Australië, nieuwjaar vieren in Sydney. Als alles gaat zoals gehoopt, zijn dat de dingen die Martijn de komende maanden gaat doen, samen met zijn vriendin. 'De rest hebben we nog niet gepland. En dat is juist zo mooi. 's Ochtends wakker worden en denken: wat zal ik vandaag eens voor leuks gaan doen?'

Tweeënhalf jaar werkte Martijn (27) als beleidsmedewerker bij het team Werk en zorg. Het was zijn eerste baan na zijn studies sociologie en bestuurs- en organisatiewetenschappen. 'Ik heb hier met veel plezier gewerkt, veel geleerd ook en met leuke mensen samengewerkt.' En toch besloot hij zijn baan op te zeggen en te vertrekken.
'Het klinkt misschien raar, maar ik heb er behoefte aan mijn zintuigen om de zoveel tijd af te spoelen. Zodat ik straks, als ik weer terug ben, de dingen weer fris bekijk. Als je niet uitkijkt, kom je door je dagelijkse beslommeringen in een vast stramien terecht. En daar vind ik mezelf nog te jong voor.'
Bang om straks niet meer aan de bak te komen, is hij niet. 'We zijn nog jong, goed opgeleid en flink gemotiveerd. Ik heb er alle vertrouwen in dat het wel weer gaat lukken om een baan te vinden.'

Het is niet de eerste keer dat Martijn op reis is. Op zijn achttiende, tussen een afgebroken studie en een nieuwe studie in, zat hij een poos in Zuid-Afrika. Daar kwam hij zijn huidige vriendin, de Nederlandse Lisette, tegen en samen maakten ze een reis van een maand.. In de jaren daarna hesen Martijn en Lisette in de zomer steevast de rugzak op hun schouders om allerlei landen te verkennen, in Europa, maar ook in Midden-Amerika.
Het reizen bleef trekken, het lijstje met landen waar ze nog heen wilden werd almaar langer. Op dat lijstje stond Nieuw-Zeeland op nummer één. 'Als je daarheen gaat, maak je een tussenstop in Zuidoost Azië. En ook dat leek ons wel heel aantrekkelijk.'
Het idee om een keer een wereldreis te maken kwam langzaam opborrelen.

De plannen werden concreet toen ze hoorden van het zogeheten wereldreisticket. Een ticket waarmee je een jaar lang met een aantal vliegmaatschappijen kunt reizen. Maximaal 16 bestemmingen kun je aandoen. Die bestemmingen moet je wel van tevoren vastleggen, maar de data waarop je reist, kun je onderweg telefonisch nog veranderen. 'En toen hebben we de knoop doorgehakt. We wilden dit al zo lang. En ik was bang dat als we nu niet zouden doen, het er nooit meer van zou komen.'
Wat volgde was een jaar van voorbereiden en sparen. Een jaar lang kochten ze nauwelijks kleren of gadgets, gingen ze niet uit eten en gingen ze geen weekendjes weg. Totdat ze voldoende geld bij elkaar hadden voor de tickets en levensonderhoud voor 9 maanden. Martijn:'We zijn er zo lang intensief mee bezig geweest dat ik op een gegeven moment dacht: het blijft bij voorbereiden, het reizen zelf komt er niet meer van....'

Op 5 september zijn ze dan toch vertrokken, met Los Angeles als eerste bestemming. Vandaar gaan ze naar Hawaï, de Fiji-eilanden en vervolgens naar Nieuw Zeeland, Australië en Zuidoost-Azië. In juni 2012 wil Martijn weer thuis zijn. Geloof het of niet: voor het EK voetbal. 'Ik denk echt dat Nederland Europees kampioen wordt. En dan wil ik erbij zijn, in Amsterdam. Ja lach maar, mijn vriendin vindt het ook belachelijk. Maar het gaat wel gebeuren!'

Martijn volgen? Op www.martijnenlisette.reismee.nl kun je hun wederwaardigheden lezen.

Welkom op onze site!

Hallo en welkom op onze reislog!

Op 5 september gaan wij op wereldreis! We beginnen in de westkust van Noord-Amerika en gaan vervolgens via Hawaii en de Fiji eilanden naar Nieuw Zeeland en Australië, waarna we doorreizen naar zuidoost Azië om halverwege 2012 weer terug te keren naar Nederland.

Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuweverhalenenfoto'svinden, en viade kaartweet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die wij gaan maken vind je inhet profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Martijn en Lisette