Overal in de Grand Canyon staan bordjes dat je niet in je eentje moet gaan wandelen en dat je de Grand Canyon niet moet onderschatten. Maar in het kader van ‘nu we er toch zijn’ besloten toch we de Canyon in te lopen. Gezellig, zo lekker naar beneden wandelen! We begrepen de waarschuwingen pas toen we ’s avonds de weg naar boven weer moesten terugvinden terwijl ons enige licht uit onze knijpkat kwam…Maar het was wel echt de moeite waard!! Het was zo stil, de sterrenhemel was adembenemend en het was net alsof we de Grand Canyon voor onszelf hadden.

Vervolgens zijn we een stuk van de welbekende ‘Route 66’ gaan rijden, door typisch Amerikaanse dorpjes. Onderweg kregen we gezelschap van een aantal ezels door onze zijraampjes, maar gelukkig is Lisette niet bang voor ezels (zie filmpje)!

We hebben nog een aantal natuurgebieden bezocht, waaronder Joshua Tree park. Martijn heeft daar de gitarist van U2: The Edge geëvenaard in een geweldige gitaarsolo (zie filmpje 2)!

In Amerika is alles groot en extreem en toen we erachter kwamen dat er een Six Flags pretpark in de buurt is, zijn we daar natuurlijk naartoe gereden! Het park is vol met de meest extreme achtbanen; in de ene achtbaan lig je op je buik, in een andere op je rug (naast de rails van de achtbaan) en in weer een andere kun je staan! In totaal zijn we in 13 achtbanen gegaan die dag, geweldig! We voelen de adrenaline nu nog!

Inmiddels zijn we weer in Los Angeles en zit ons avontuur op het vasteland van Amerika er bijna op. We hebben ontzettend genoten en vinden het jammer om weer weg te gaan. Schrale troost is dat onze vlucht van dinsdag naar Hawaï gaat… Ook niet verkeerd!